Media en sociale netwerken zijn de grootste boosdoeners. De filmindustrie toont ons het verbazingwekkende verhaal van hoe een arm meisje gelukkig werd en een 30-jarige miljardair met een geweldig uiterlijk, hersens en seksuele vaardigheden voor zich won. We worden omringd door fotoadvertenties, profielen en gecomputeriseerde mensen. We observeren \’hoe de dingen zouden moeten zijn\’ en worden gebombardeerd met foto\’s van sociale media en popcultuur. Het is al lang bekend dat veelvuldig sociaal netwerken een destructief effect heeft op onze psyche. Het zien van mooie dingen heeft echter een verslavende werking. Ze zijn van nature ongecompliceerd en daarom heel gemakkelijk voor ons om te zien en in ons op te nemen. Neem bijvoorbeeld het populisme in de politiek: we houden van eenvoudige oplossingen. Naar analogie, hoeveel makkelijker is het om medelijden met onszelf te hebben en onszelf te vervloeken dan om op onze tanden te bijten en eerlijk na te denken over hoe verkeerd we het hebben?
Deze eenvoud is waarschijnlijk evident in alle aspecten van menselijke relaties. Bijvoorbeeld in het eerste selectieproces, wanneer veel mannen te beleefd zijn (of “hij is aardig” – we weten allemaal wat die beoordeling betekent), geobsedeerd zijn door hun moeder, geen beleefdheid hebben of geen goede auto hebben. En als je een grote legende in een sensationele sportwagen ziet rijden in een plaatselijke bar, dan is dat toch slecht. Ze is er niet 24/7, heeft verdacht veel vriendinnen en kan geen bestekbak fatsoenlijk vasthouden. Na de eerste ruzie geven we het op. Hoe kan dit als we zijn opgegroeid met romantische films en perfecte foto\’s op sociale media? We gaan ervan uit dat alles vanaf het begin en voor altijd goed zal gaan. We begrijpen niet dat relaties net evoluerende organismen zijn en dat we met hen mee moeten evolueren.
De tijd dat echtscheiding onacceptabel was is gelukkig voorbij, maar we zijn in de loop der tijd vergeten dat relaties draaien om compromissen en voortdurende inspanning. En we reageren onze frustraties vaak af op onze partners. Dit komt omdat we onze partners als vanzelfsprekend beschouwen en het respect voor hen als fundamentele menselijke wezens hebben verloren. We zijn harder voor anderen, we oordelen harder over hen, we stellen veel hogere eisen aan hen en we realiseren ons niet dat we onszelf niet toestaan om zo ver te gaan met iemand anders. We vernederen onze partners vaak alsof we daar het recht toe hebben. We zouden ons moeten realiseren dat samen zijn met iemand voor misschien wel een heel leven een zeldzame en nobele staat van zijn is. Denk er bijvoorbeeld aan wanneer we beginnen met respect en eindigen met bewondering voor onze partner. En het allerbelangrijkste, we zouden moeten stoppen met klagen over onze echtgenoten tegen onze vriendinnen.
.jpg)
